4688 Sayılı Sendika kanunu Sendika ve konfederasyonlara, üyelerinin hakları korumak, onları temsil etmek, meslekî yeterliliklerini arttırmak, sorunlarının çözülmesine katkı sunmak, üyeleri ile ilgili ekonomik ve sosyal hak ve menfaatleri ile ilgi çalışma yapma sorumluluğu yükler.

Bizdeki sendikacılık ise kanunla konfederasyon ve sendikalara yüklenen sorumluluğun fersah fersah uzağında…

Sendikaların birçoğu işkollarındaki sorunların çözümü veya üyelerinin hak ve menfaatlerini korumak yerine hükümete karşı muhalefet misyon edinmişler.

Böyle olunca da sorunları çözmek şöyle dursun içinden çıkılmaz hale getiriyor ve üyelerinin de mağdur olmalarına neden oluyorlar.

Bu iddianın en bariz göstergesi sendikaların yetkili oldukları yıllar, talepleri ve kazanımlarına ilişkin istatistiktir. Hükümete diklenen sendikaların diyalogdan uzak duruşları ile sorun çözemediklerini toplu pazarlık sonuçlarından bariz bir şekilde görmek mümkün. 

 Sendikaların bir şeye karar vermesi lazım.

Egolarını tatmin etmek için hep eleştiren, hep muhalefet eden ve sorunun bir parçası olan örgütler mi olacaklar?

Yoksa çözümün bir parçası olup üyelerini mağdur etmekten vazgeçecekler mi?

Milli Eğitim bakanlığındaki kurum müdürü ve şube müdürlüklerine mülakatla atama yapılmaya başlandı.

İl ve ilçe müdürleri zaten hükümetin uygun gördüğü kişilerden atanıyor.

Öyle anlaşılıyor ki hükümet, kendi program ve politikaları ile uyumlu olmayan yöneticilerle çalışmamakta kararlı.

Bu durumda hükümete  muhalefeti tek gaye olarak gören sendika üyelerinin ne kadar şansı var.

Sendikalara tavsiyemiz ülkeyi yöneten kim olursa olsun, onlarla düzeyli bir ilişki içinde olmaları, sorunun değil çözümün bir parçası olmalarıdır.

Sendikaların angaje oldukları ideoloji ve saplantı haline getirdikleri “istemezük”  edası, üyelerini “müzmin mağdurlar” haline getiriyor.

Sendika üyeleri de hasbelkader üye oldukları sendikanın bu tutumu nedeniyle bilgisi, görgüsü, yeteneği ve deneyimi ile daha etkili noktalarda milletine hizmet etmek ve bazı haklardan yararlanma konusunda mağdur oluyorlar.

Elbette Türk Eğitim-Sen veya diğer Sendika üyelerinden ehliyet ve liyakat sahibi, memlekete millete fayda sağlayacak insanlara önemli kadrolarda görev verilmesi gerekir.

Onlara yapılacak haksızlık, hükümet içi büyük bir vebaldir.

Ancak Sayın Koncuk başta olmak üzere tavırlarıyla üyelerini mağdur eden sendikaların da ellerini başının arasına alıp düşünmeleri gerekmez mi?

Onlar hep hükümete hakaret edecek ve üyeleri de hep mağdur mu kalacaklar.

Bu tabloda kendilerinin de kusurlu olduklarını düşünmüyorlar mı?

Kendi üyelerinin önlerini kestiklerinin farkında değiller mi?